Medische beeldvorming

Radiografie

Met behulp van röntgenstralen kunnen we als het ware doorheen het dier kijken en duidelijk alle botstructuren in beeld brengen. Radiografie is dan ook de techniek bij uitstek om bijvoorbeeld breuken, standafwijkingen, blaasstenen of vreemde voorwerpen in het maagdarmstelsel in beeld te brengen. Er kunnen ook contraststudies gebeuren om aangeboren of verworven defecten in de slokdarm of blaas op te sporen.

Voor sommige RX’n moet uw dier even licht verdoofd worden. Voor het in beeld brengen van de longen wordt ook gebruikt gemaakt van radiografie. Zo kunnen we snel bepaalde aandoeningen zoals een pneumonie (longontsteking) of een tumoraal proces opsporen.

Echografie

Met deze techniek kijken we vooral naar de weefsels in zowel de borstkas (thorax) als in de buik (abdomen). In de borstkas kijken we naar het hart (echocardiografie). Hiervoor wordt een vierkantje in de oksel geschoren. Als uw dier tijdens het jaarlijks onderzoek een hartruis blijkt te hebben, is het steeds aangeraden dit te laten onderzoeken om eventuele problemen tijdig op te sporen.

Sommige hartruisjes zijn onschuldig, andere kunnen ernstige gevolgen hebben. De eerste symptomen van een hartprobleem zijn vaak verminderde uithouding (sneller moe op wandeling, minder willen spelen), sneller ademen, flauwvallen, enzovoorts. Een echografie van de buik gebruiken we om naar de interne organen te kijken. Eerst wordt de buik geschoren. Vervolgens bekijken we de architectuur, echogeniciteit (kleur), grootte en ligging van organen zoals milt, lever, nieren, blaas, maag, darmen, lymfeknopen enzovoort.

Het voordeel van echografie is dat het geen pijn doet, het dier meestal niet verdoofd hoeft te worden en we in real-time naar de organen kunnen kijken. Indien het mogelijk is, mag u als eigenaar bij het onderzoek blijven en uw dier gerust stellen.

Scopie

Door middel van hele kleine camera’s op flexibele slangen kunnen we in de verschillende lichaamsholtes gaan kijken om zo een beter inzicht te krijgen van bepaalde klachten. Zo kunnen we gaan kijken in het oor, de neus, de urogenitale structuren, de longen, en zelfs in de buik.

De camera’s zijn verbonden met een groot beeldscherm voor een goed zicht. We kunnen tijdens de procedure stalen nemen voor verder onderzoek in het labo en spoelingen uitvoeren om het vocht te onderzoeken. Deze ingrepen gebeuren steeds onder een volledige anesthesie.